Componisten

Hans Rott

Viool
Altviool
Cello
Contrabas
Orkest
Etude
Suite
op populariteit
Dachs-StudieSuite in B-flat major (Suite in Bes majeur)
Wikipedia
Hans Rott (1 augustus 1858 - 25 juni 1884) was een Oostenrijks componist wiens muziek vandaag de dag weinig bekend is. In zijn tijd kreeg hij veel waardering van Anton Bruckner en Gustav Mahler.
Rotts bekendste werk is zijn symfonie in E die sinds haar herontdekking in 1989 wereldwijd een groeiende kring van bewonderaars vindt. Er zijn inmiddels meerdere cd-opnamen verkrijgbaar. Het is duidelijk dat Gustav Mahler zich bij het componeren van zijn eerste symfonie door dit werk van Rott heeft laten beïnvloeden. Sindsdien hebben veel andere werken voor orkest, vocale werken en kamermuziek hun wereldpremière beleefd. Bijna al Rotts uitvoerbare composities zijn al gepubliceerd.
Hans Rott werd geboren te Braunhirschen (een voorstad van Wenen) en was de buitenechtelijke zoon van de acteur Carl Mathias Rott (zijn echte naam was Roth) en de zangeres en actrice Maria Rosalia Lutz. Nadat zijn ouders getrouwd waren, wettigde zijn vader hem in 1863. Zijn vader raakte in 1874 door een ongeluk op het podium verlamd en moest zijn carrière opgeven. Hij stierf twee jaar later.
Ondanks zijn slechte financiële positie kon hij toch in 1874 worden toegelaten aan het conservatorium in Wenen. Men was zich van zijn kwaliteiten bewust; hij werd vrijgesteld van het betalen van collegegeld. Tot 1878 studeerde hij piano bij Leopold Landskron, orgel bij Anton Bruckner, harmonie bij Hermann Grädener en compositie bij Franz Krenn.
Zijn medestudenten compositie waren o.a. Mathilde Kralik, Gustav Mahler, Rudolf Krzyzanowski, Rudolf Pichler, Katharina House en Ernst Ludwig. Op 2 juli 1878 werd een concours gehouden, waar alle bovengenoemde studenten een prijs kregen, behalve Hans Rott, die het eerste gedeelte van zijn symfonie in E groot had ingezonden.
Rott beëindigde zijn studie compositie zonder diploma. Zijn getuigschrift vermeldde echter, dat hij zijn examens met groot succes had afgelegd.
Van 1876 tot 1878 was Rott organist aan de Piaristenkerk "Maria Treu" in Wenen en kreeg onderdak in het Piaristenklooster. Hier ontstond een ontmoetingsplaats voor veel medestudenten en vrienden, waaronder Rudolf Krzyzanowski, Gustav Mahler, Hugo Wolf, de archeoloog Friedrich Löwy en de filoloog Joseph Seemüller.
Toen Rott in september 1880 zijn Symfonie in E presenteerde , (volgens Nowak's werkindeling, symfonie nr 1, de tweede complete symfonie, na de symfonie in As groot, die hij in 1874 schreef en de symfoniefinale in F-groot) aan een commissie die zou beslissen of Rott de staatsbeurs zou krijgen waarvoor hij zich had aangemeld, werd hij geconfronteerd met een harde afwijzing van alle juryleden (waaronder Brahms, Karl Goldmark en Eduard Hanslick), behalve van Bruckner. Ook Hans Richter, dirigent van de Hofopera, wilde het stuk niet uitvoeren. Brahms deelde hem zelfs mede, dat hij geen talent had en de muziek zou moeten opgeven.
Rott werd beschuldigd van het stelen van boeken uit het klooster, waar hij als organist bijverdiende. Later, toen hij al aan de waanzin ten prooi was gevallen, bleken de beschuldigingen onwaar.
Er was in Oostenrijk nu geen toekomst meer. Hij week uit naar Mulhouse (van 1871 tot 1918 behorend tot het Duitse Keizerrijk), waar hij directeur van de koorvereniging Concordia kon worden. 1918 is niet juist, Rott overleed in 1884
Tijdens de treinreis in oktober 1880 naar zijn nieuwe werkkring sloeg de reeds sluimerende waanzin toe. Hij richtte een pistool op een medereiziger om hem te verhinderen een sigaar aan te steken omdat Brahms de wagon volgestopt zou hebben met dynamiet.
Hierom werd Rott opgenomen in de psychiatrische kliniek van het ziekenhuis in Wenen en enkele maanden later overgebracht naar het provinciale krankzinnigengesticht van Neder-Oostenrijk. De diagnose was hallucinatoire en vervolgingswaanzin. Rott bleef componeren ) in het gesticht; later echter ontwikkelde hij een diepe depressie en vernietigde enkele van zijn composities. Na verschillende zelfmoordpogingen stierf hij uiteindelijk aan tuberculose op 25 juni 1884, nog geen 26 jaar oud.
Van Hans Rott zijn circa 90 werken bekend. Zijn oeuvre is gecatalogiseerd door Banks en Nowak en is te vinden op Klassika, een Duitstalige website over klassieke muziek