Arnold Bax
Composities voor: Piano
#
2 Russian Tone-Pictures, GP 1465 Irish Songs, GP 2387 Songs (7 Nummers)A
A Celtic Song Cycle, GP 63A Christmas Carol, GP 116A Hill Tune, GP 232A Milking Sian, GP 100A Mountain Mood, GP 172A Romance, GP 206Apple-Blossom-Time, GP 168B
Burlesque, GP 229C
Cello Sonata, GP 265Country Tune, GP 230D
Dream in Exile, GP 176I
In a Vodka Shop, GP 162L
Legend, GP 165Legend, GP 299Lullaby, GP 224M
Mediterranean, GP 233/257Moy Mell, GP 180N
Nereid, GP 177Now is the Time of Christymas, GP 247O
On a May Evening, GP 205P
Piano Quintet, GP 167Piano Sonata No.1, GP 127Piano Sonata No.2, GP 217/225Piano Sonata No.3, GP 279Piano Sonata No.4, GP 318R
Roundel (Rondel)S
Shieling Song, GP 109Sleepy Head, GP 169T
The Devil that Tempted St. Anthony, GP 293The Enchanted Fiddle, GP 94The Princess's Rose Garden, GP 161The White Peace, GP 101To Eire, GP 132Toccata, GP 155Trio in One Movement, GP 87V
Viola Sonata, GP 251Violin Sonata No.1Violin Sonata No.2, GP 171/248W
Whirligig, GP 216Winter Waters, GP 173Arrangementen voor: Piano
Phantasy for Viola and Orchestra, GP 235WikipediaSir Arnold Edward Trevor Bax (Streatham (Londen), 8 november 1883 – Cork (Ierland), 3 oktober 1953) was een Engelse componist, pianist en dichter, die afstamde van een Nederlander die zich in de zestiende eeuw in Engeland had gevestigd. Hij omschreef zichzelf als een romanticus. Binnen de renaissance van de nationale Engelse muziek aan het begin van de 20e eeuw behoorde Bax tot de generatie tussen de oude school van
Edward Elgar en de moderne van
Arthur Bliss en
William Walton. Bax werd in 1937 geridderd. Hij was van 1942 tot 1952 Master of the Queen's Music. Verder behoorde hij tot de Koninklijke Orde van Victoria.
Bax kwam uit een welgestelde familie. Zijn grootvader had een fortuin verdiend met het produceren van regenjassen. Op 13-jarige leeftijd studeerde hij piano, muziektheorie en compositie aan het Hampstead-conservatorium. Aansluitend ging hij in 1900 naar de Royal Academy of Music in Londen, waar hij piano studeerde bij
Tobias Matthay en compositie bij Frederick Corder. Een studiereis naar Dresden en een diepgaande studie van de werken van
Franz Liszt en
Richard Wagner legden de basis voor invloeden van de Duitse late romantiek.
De lectuur van werken van de dichter W.B. Yeats en een reis naar Ierland legden rond 1902 de basis voor de interesse voor de Keltisch-Ierse cultuur met haar legendenwereld. Tijdens zijn lang durende verblijven in Ierland nam hij overigens om nooit opgehelderde redenen een alias aan en publiceerde hij onder het pseudoniem Dermot O'Byrne gedichten en korte verhalen. Hij reisde ook naar Rusland en ging graag naar het westen van Schotland.
De Eerste Wereldoorlog dreef Bax terug naar Engeland, waar hij zich steeds meer terugtrok in zijn privésfeer. Omdat hij financieel onafhankelijk was, kon hij een leven als vrij componist leiden. Af en toe was hij werkzaam als dirigent.
Het symfonische werk van Bax bestaat uit een aantal symfonische gedichten, c.q. toongedichten, waarin een romantische natuurbeleving en Keltische ideeën tot impressionistische stemmingsbeelden versmelten in een Wagneriaanse Tristanachtige tonaliteit: The Garden of Fand (1916), November Woods (1917) en Tintagel (1919) behoren tot de bekendste van deze programmawerken. In de jaren 1921-1939 ontstonden ook zeven groot-bezette symfonieën, waarin het programmatisch-rapsodische element binnen de klassieke sonatevorm vrijwel geheel terugtreedt.
Bax was een begaafd pianist, die het prima-vista-spel beheerste maar bijna nooit als pianist bij concerten optrad. In zijn pianowerken zijn buitenmuzikale indrukken te herkennen, bijvoorbeeld opgedaan tijdens een reis door Rusland.
Zijn laatste compositie was een kroningsmars voor de kroning van Koningin Elizabeth II.