Piano Solo
Piano + ...
Voor beginners
Componisten

Bernard van Dieren

Alle Composities

Composities voor: Piano

op populariteit

#

6 Sketches, Op.4a

B

Balow

C

Chanson (Lied)

D

Der AsraDream Pedlary

E

Epiphanias

F

First Part of Rhapsodia from 'Levana and Our ladies of Sorrow'

L

Love must be gone

M

MadchenliedMild is the parting yearMon bras pressait ta taille frele

N

Netherlands Melodies (Nederland Melodies)

O

Oh! quand je dors.....One year ago

R

Rondel (Iets ronds)

S

Schon RohtrautShe I love.....Sonatina Tyroica

T

Theme and Variations

W

Weep you no more sad fountains (Ween je niet meer verdrietig fonteinen)
Wikipedia
Bernard Hélène Joseph van Dieren (Rotterdam, 27 december 1887 - Londen, 24 april 1936) was een Nederlands componist, muziekcriticus en schrijver.
Van Dieren werd geboren als laatste van vijf kinderen in het gezin van assuradeur Bernard Joseph van Dieren en zijn tweede echtgenote, Julie Françoise Adelle Labbé. Het schijnt dat hij een exacte opleiding had gevolgd en als onderzoeksassistent in een laboratorium werkte. Begaafd met grote intelligentie en een uitzonderlijk geheugen kon hij goed schrijven en was hij een kundig violist. Zijn carrière als componist begon toen hij in de twintig was. Zijn composities werden met name beïnvloed door Frederick Delius.
In 1909 verhuisde hij als muziekverslaggever van de Nieuwe Rotterdamsche Courant met zijn aanstaande echtgenote Frida Kindler , zuster van cellist Hans Kindler, naar Londen. Ze trouwden rond 1 januari 1910. Tegen die tijd was Bernard serieus als autodidact begonnen met zijn muziekstudie. Zijn eerste zoon, Hans Jean Jules Maximilian Navarre Benvenuto Bernard van Dieren (1910-74), werd in datzelfde jaar geboren. Tijdens zijn reizen in Europa ontmoette hij componisten als Ferruccio Busoni en Arnold Schönberg. Hij schreef voor diverse Europese kranten en tijdschriften als muziekcorrespondent. Gedurende de Eerste Wereldoorlog was hij korte tijd werkzaam voor de geheime dienst in Nederland als ontcijferingsdeskundige.
Het grootste gedeelte van zijn leven leed hij aan een slechte gezondheid en hij werd diverse malen geopereerd voor nierklachten. Als gevolg van de regelmatig terugkerende pijn werd hij behandeld met morfine zodat hij daaraan verslaafd raakte. Zijn echtgenote onderhield het gezin met optredens. Verder kregen zij financiële ondersteuning van een groep van bewonderaars en vrienden onder wie de beeldhouwer Jacob Epstein, de schrijvers Osbert Sitwell, Sacheverell Sitwell, de schilder Augustus John, de componist Philip Heseltine (Peter Warlock) en de componist en muziekcriticus Cecil Gray. De laatsten waren in het bijzonder aangetrokken tot zijn charismatische persoonlijkheid en organiseerden uitvoeringen en publicatie van zijn werk. Epstein beeldde Van Dieren enkele malen af (onder meer Head of Bernard van Dieren) en gebruikte hem als model voor het beeldhouwwerk The Risen Christ.
In 1925 werkte van Dieren voor Philips, maar zijn ziekte maakte dat hij het volgende jaar ontslag moest nemen. In 1927 werden enkele van zijn werken gepubliceerd, en werd zijn strijkkwartet op het Frankfurt Festival uitgevoerd. In 1930 maakte hij zijn opera The Tailor (hij begon er in 1916 aan op verzoek van Heseltine en Gray) af. Ook schreef hij een boek over Epstein (1920) en publiceerde een verzameling controversiële essays getiteld Down Among the Dead Men (1935). Uiteindelijk werden twee van zijn belangrijkste werken, Diaphony in 1934 en de Chinese Symfonie in 1935 uitgezonden door de BBC. Hij stierf op 24 april 1936. Zijn as is herbegraven bij St Laurence’s Church, West Wycombe.
Van Dieren werd beïnvloed door de atonale componisten van het begin van de 20e eeuw. Zijn composities kenmerken zich door extreem ingewikkeld contrapunt. Vele van zijn werken moeten nog herontdekt worden of zijn verloren gegaan. Behalve de onderstaande werken componeerde Van Dieren ook tientallen liederen voor zangstem en piano.