Charles Édouard Lefèbvre
Composities voor: Piano
2 Pièces pour flûte, Op.72 (2 Pieces for Flute, Op.72)2 Pièces pour le hautbois, Op.102 (2 Pieces for Oboe, Op.102)6 Poésies (6 Gedichten)AndantinoBalladeBarcarolle, Op.121Cello Sonata, Op.98Fantaisie-caprice, Op.118 (Fantaisie-gril, Op.118)HymnePiano Quintet, Op.50bisRomanceRomance sans paroles, Op.44 No.2Arrangementen voor: Piano
Caprice, Op.106Romance for Horn and Piano, Op.30 No.1String Quartet No.1, Op.80WikipediaCharles Édouard Lefèbvre (Parijs, 19 juni 1843 – Aix-les-Bains, 8 september 1917) was een Frans componist en muziekpedagoog. Hij was de zoon van de gelijknamige Franse kunstschilder.
Lefèbvre studeerde eerst rechtsgeleerdheid en studeerde daarna onder anderen bij
Ambroise Thomas en
Charles Gounod aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs. In 1870 won hij de Prix de Rome voor zijn cantate Le Jugement de Dieu. Na het daarmee verbonden verblijf in de villa Medici in Rome maakte hij verschillende reizen naar Griekenland en de Nabije Oosten. De impressies van deze reizen zijn ook in zijn composities herkenbaar.
In 1895 werd hij docent voor kamermuziek aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs. Hij werd onderscheidde door de Franse overheid met de benoeming tot Officier in het Legioen van Eer.
Hij componeerde werken voor verschillende genres zoals werken voor orkest, voor het muziektheater, vocale muziek, kerkmuziek, kamermuziek. Diverse van zijn werken werden uitgevoerd door het Orchestre Colonne.