Piano Solo
Piano + ...
Voor beginners
Componisten

Friedrich Kalkbrenner

Alle Composities

Composities voor: Piano

#Arrangementen voor: Piano
#Partijen voor: Piano
op populariteit

#

2 Airs du ballet chinois 'Chao-Kang', Op.1282 Thèmes allemands variées, Op.1024 Etudes, Op.2024 Preludes, Op.8825 Grandes Etudes, Op.1433 Flüchtige Gedanken, Op.138 (3 Vluchtige gedachten, Op.138)3 Nocturnes, Op.1873 Piano Sonatas, Op.13 Piano Sonatas, Op.43 Pieces faciles pour piano à quatre mains, Op.35b (3 Easy Pieces voor piano vier handen, Op.35b)3 Romances sans Paroles, Op.189 (3 Romances sans Paroles, op.189)4 Toccatas, Op.182 (4 Toccata's, Op.182)6 Waltzes, Op.24

A

Adagio e Rondò, Op.27Adagio ed allegro di bravura, Op.102 (Adagio en allegro vaardigheid, Op.102)

B

Bravura Variations on 'God Save the King', Op.99

C

Capriccio, Op.104Causerie de jeune fille, Op.128 No.3 (Chat meisje, Op.128 No.3)Concerto for 2 Pianos, Op.125 (Concert voor 2 piano's, Op.125)

D

Duo et variations sur des motifs de Robert le Diable, Op.111 (Duo en variaties op grond van Robert de Duivel, Op.111)Duo for Cello and Piano, Op.11 (Duo voor cello en piano, Op.11)Duo for Violin and Piano on Motifs from 'La juive', Op.164Duo for Violin and Piano, Op.49 (Duo voor viool en piano, Op.49)

F

Fantaisie et variations brillantes sur l'air 'Di tanti palpiti', Op.83 (Fantasy en briljante variaties op de lucht 'Di tanti Palpiti', Op.83)Fantaisie pour le Piano sur le célèbre air Auld Robin Gray, Op.178 (Fantasie voor piano aan de beroemde lucht Auld Robin Gray, Op.178)Fantaisie sur 'La barcarolle', Op.176 (Fantaisie sur 'La Barcarolle', op.176)Fantaisie sur 'La ci darem la mano', Op.33 (Fantasia on 'La ci darem la mano', Op.33)Fantaisie sur 'La Reine de Chypre', Op.157 (Fantasia on 'De koningin van Cyprus, op.157)Fantaisie sur 'La Sirène', Op.180 (Fantasia on 'The Mermaid', Op.180)Fantaisie sur l'air 'Pria ch'io l'impegno', Op.6 (Fantaisie sur l'air 'Ik Pria commitment', Op.6)Fantaisie sur le duo des cartes de 'Charles VI', Op.165 (Fancy het duo kaarten 'Karel VI', Op.165)Fantaisie sur 'Le fil de la Vierge', Op.170 (Fantasia on 'The Gossamer', Op.170)Fantaisie sur 'Le val d'Andorre', Op.186 (Fantaisie sur 'Le val d'Andorra', op.186)Fantaisie sur 'Les mousquetaires de la Reine', Op.181 (Fantasia on 'The Musketeers Queen', Op.181)Fantasia and Grand Variations on the Favorite Air 'My lodging is on the cold ground', Op.72Fantasia No.1, Op.5Fantasia No.10 'Sur un air irlandais', Op.50Fantasia No.3, Op.8Fantasia No.8, Op.37Fuga a tre soggetti, Op.41 (Ontsnap naar drie onderwerpen, Op.41)

G

Grand Duo in D minorGrand Duo in D minor, Op.128Grand Duo, Op.82Grand Quintet, Op.30Grand Quintetto, Op.81Grand Sextet, Op.135Grande Fantaisie 'Effusio Musica', Op.68 (Grande Fantaisie 'effusio Musica', Op.68)Grande fantaisie sur l'air écossais 'Robin Adair', Op.21 (Grote fantasie op Schotse lucht 'Robin Adair', Op.21)Grande Marche, Orage, Polonaise, Op.93Grande sonate brillante, Op.177

I

Introduction et polonaise brillante, Op.141 (Introductie en Polonaise Brillante, Op.141)Introduction et rondeau brillant, Op.101Introduction et Rondino, Op.78

K

Kalkbrenner-Album

L

La Brigantine, Op.103La Femme du Marin, Op.139 (Vrouwen van Marin, Op.139)L'Ange déchu, Op.144 (De gevallen engel, op.144)Le Fou, Op.136Le Rêve, Op.113Les Charmes de Berlin, Op.70Les charmes de Carlsbad, Op.174 (De charmes van Carlsbad, Op.174)Les Nationalités musicales, Op.184 (Musical Nationaliteiten, Op.184)Les regrets, Op.36 (Les spijt, Op.36)Les Soupirs, Op.121Les Soupirs, Op.129 (Het Zuchten, OP.129)

M

Marche et air russe varié (Wandelen en Russische lucht varieerde)Mélange du Crociato, Op.77 (Mix Crociato, Op.77)Mélange sur 'Lestocq', Op.124 (Mengsel "Lestocq ', Op.124)

N

Nocturne, Op.95

P

Piano Concerto No.1, Op.61Piano Concerto No.2, Op.85Piano Concerto No.3, Op.107Piano Concerto No.4, Op.127Piano Quartet, Op.176Piano Quartet, Op.2Piano Sextet, Op.58Piano Sonata, Op.13Piano Sonata, Op.28Piano Sonata, Op.35Piano Sonata, Op.40Piano Sonata, Op.48Piano Sonata, Op.56Piano Trio No.1, Op.7Piano Trio No.2, Op.14Piano Trio No.3, Op.26Piano Trio No.4, Op.84Pianoforte-Schule, Op.108Polonaise, Op.55

R

Romance et Rondo brillant, Op.96Rondo brillant, Op.130Rondo brillant, Op.162Rondo pastorale, Op.59Rondo polacca, Op.45Rondo, Op.52Rondo, Op.65Rondoletto brillant, Op.150

S

Septet, Op.132Septet, Op.15Sonata for Piano and Flute or Violin, Op.22 (Sonate voor piano en fluit of viool, Op.22)Sonata for Piano Four-Hands, Op.3 (Sonate voor piano vierhandig, Op.3)Sonata for Piano Four-Hands, Op.79 (Sonate voor piano vierhandig, Op.79)Souvenir de 'Guido et Ginevra' de Halevy, Op.142 (Remember 'Guido en Ginevra' Halevy, Op.142)Souvenirs de 'Zanetta', Op.145 (Memories 'Zanetta' Op.145)

T

Taleo!, Op.43Thême favori de la 'Norma' de Bellini varié, Op.122 (Thema gunst van de 'standaard' de Bellini Varie, Op.122)Traité d'harmonie du pianiste, Op.185 (Verhandeling over Harmony pianist, Op.185)

V

Variations brillantes on a Mazurka of Chopin, Op.120Variations brillantes sur la marche de 'Moïse', Op.94 (Briljante variaties op het werk van 'Mozes', Op.94)Variations brillantes sur un air irlandaise, Op.25 (Briljante variaties op Ierse lucht, Op.25)Variations brillantes über verschiedene Themas aus dem 'Freischütz', Op.71 (Variaties Brilliant op verschillende thema uit de 'Freischütz', Op.71)Variations on 'God Save the King', Op.18Variations sur un air de 'Le Comte Ory', Op.92 (Variaties op een air van 'Le Comte Ory', Op.92)

Arrangementen voor: Piano

Piano Concerto No.2, Op.85

Partijen voor: Piano

Adagio ed allegro di bravura, Op.102 (Adagio en allegro vaardigheid, Op.102)Concerto for 2 Pianos, Op.125 (Concert voor 2 piano's, Op.125)Duo for Violin and Piano, Op.49 (Duo voor viool en piano, Op.49)Fantasia and Grand Variations on the Favorite Air 'My lodging is on the cold ground', Op.72Grand Duo in D minorGrand Duo, Op.82Grande Marche, Orage, Polonaise, Op.93Les Charmes de Berlin, Op.70Piano Concerto No.1, Op.61Piano Concerto No.2, Op.85Piano Concerto No.3, Op.107Piano Concerto No.4, Op.127Piano Quartet, Op.2Piano Trio No.1, Op.7Piano Trio No.4, Op.84Septet, Op.132Sonata for Piano and Flute or Violin, Op.22 (Sonate voor piano en fluit of viool, Op.22)
Wikipedia
Friedrich Wilhelm Kalkbrenner (tussen Kassel en Berlijn, 7 november 1785 – Enghien-les-Bains (bij Parijs), 10 juni 1849) was een Duits pianist, componist, muziekpedagoog en zakenman.
Friedrich Kalkbrenner is geboren toen zijn moeder onderweg was van Kassel naar Berlijn, ergens tussen 2 en 8 november 1785. Hij kreeg zijn eerste lessen van zijn vader, Christian Kalkbrenner, een beroemd dirigent destijds.
Kalkbrenner was een intelligent kind. Toen hij zes was speelde hij al een pianoconcert van Haydn voor de koningin van Pruissen en toen hij acht was sprak hij al vloeiend vier talen.
Kalkbrenner studeerde piano bij Louis Adam in Parijs en werd in Parijs een vermaard pianist en pedagoog. Na zijn studie bij Adam volgde hij nog lessen in Wenen bij de componist Johann Georg Albrechtsberger en Antonio Salieri in 1803. Les krijgen van Albrechtsberger was wel heel bijzonder: Albrechtsberger was weliswaar al behoorlijk op leeftijd maar was desalniettemin wel de leraar van Beethoven, Carl Czerny, Johann Nepomuk Hummel, Ignaz Moscheles, Josef Weigl en Ferdinand Ries. Kalkbrenner musiceerde ook samen met Haydn, Beethoven en Hummel.
Kalkbrenner is niet onbelangrijk geweest in de muziekgeschiedenis; hij heeft wezenlijk bijgedragen tot de ontwikkeling van het pianospel. Hij was in zijn tijd een bekend virtuoos en bereisde als concertpianist geheel Europa.
Van 1814 tot en met 1823 werkte en woon de hij in Londen als pianist en pedagoog. In 1824 trad hij toe als firmant tot de firma Pleyel & Co in Parijs. Hij werd een rijk zakenman. Kalkbrenner heeft enorm veel leerlingen gehad, zijn bekendste waren wel Marie Moke, de latere vrouw van compagnon Camille Pleyel, en Camille-Marie Stamaty. De laatste was weer de leraar van o.a. Louis Moreau Gottschalk en Camille Saint-Saëns. Chopin speelde voor hem in 1831 tijdens zijn verblijf in Parijs en droeg zijn Eerste Pianoconcert aan hem op, die het ook vaak uitvoerde en er daardoor voor zorgde dat Chopin helemaal in de picture kwam in Parijs. Chopin wilde graag les van Kalkbrenner hebben maar wilde geen kopie van hem worden. Chopin gaf op een heel andere manier les dan Kalkbrenner, die zijn leerlingen adviseerde om een krant te lezen terwijl ze technische oefeningen deden. Chopin was ook geen voorstander van de ‘Guide-Mains’ en merkte op dat, “het is alsof je op je handen leert lopen om een wandeling te maken, Je kunt niet alles vanaf de pols spelen, zoals Kalkbrenner beweert”..
Kalkbrenner schreef studies en etudes voor het vingerspel (met name de linkerhandtechniek), het octaafspel en de pedaalbehandeling. In 1818 verbeterde hij Logiers chiroplast voor het regelen van handhouding en aanslag. In eerste instantie werd het apparaat een succes en leverde het Kalkbrenner, door de patenten die hij op het apparaat had, veel geld op, later echter werd het door de meeste pianopedagogen als een onding bestempeld. Saint-Saëns geeft een duidelijke uiteenzetting van het apparaat waarom het niet (meer) functioneert: "Het voorwoord bij Kalkbrenners methode, waarin hij het begin van zijn uitvinding vertelt, is buitengewoon interessant. Deze uitvinding bestond uit een staaf die voor het toetsenbord werd geplaatst. De onderarm rustte op deze staaf op zo'n manier dat alle spierbewegingen behalve die van de hand werden onderdrukt. Dit systeem is uitstekend om de jonge pianist te leren stukken te spelen die zijn geschreven voor het klavecimbel of de eerste pianofortes waarbij de toetsen reageerden op lichte druk, maar het is niet toereikend voor moderne werken en instrumenten."
Kalkbrenners pianospel was volgens Ernst Pauer: “Zo gepolijst als een biljartbal ... ongestoord, onbezonnen met een gracieuze glimlach controleerde hij zijn gehoorzame vingers als een kapitein van een compagnie goed uitgeruste soldaten”.
Kalkbrenner bespeelde natuurlijk uitsluitend de instrumenten van Pleyel. Hij zat niet in het midden van het toetsenbord tijdens het spelen, maar iets naar rechts.
Kalkbrenner heeft heel veel voor zijn instrument geschreven: etudes, fantasieën, rondo’s, variaties, vijf pianoconcerten, sonates, sonates voor quatre-mains en veel kamermuziek met piano. Maar ook maakte Kalkbrenner al decennia voor Liszt transcripties voor piano van de symfonieën van Beethoven.
Kalkbrenner had een hoge eigen dunk van zichzelf. Hij was er van overtuigd dat hij na de dood van Mozart, Haydn en Beethoven de enige nog levende klassieke componist was en hij was niet te bescheiden om dat aan iedereen en overal kenbaar te maken. Tegen Chopin zei hij: ‘Na mijn dood of als ik stop met spelen, zal er geen vertegenwoordiger meer zijn van de grote pianoforte-school.’ Clara Schumann vond dat hij altijd keek alsof hij wilde zeggen: ‘Oh, God, ik en de hele mensheid moeten u danken dat u een geest als de mijne hebt geschapen’.
De Amerikaanse pianist Louis Moreau Gottschalk begroette Kalkbrenner de ochtend na zijn debuut in Parijs. Chopin had Kalkbrenner al begroet maar was daarna backstage gegaan om de jonge Amerikaan te feliciteren met zijn uitvoering van zijn E-mineurconcert. Kalkbrenner deed dat niet, hij vond dat beneden zijn waardigheid om de Amerikaan te feliciteren. Gottschalk werd beleefd ontvangen, en zijn fijne techniek werd volledig toegeschreven aan de ‘Guide-Mains’. Kalkbrenner merkte toen op: “Maar ik hou niet van de muziek die je speelde. Chopin, Liszt, Thalberg; ze zijn niet klassiek. Jij en Stamaty hadden mijn muziek moeten kiezen. Die is pas klassiek, en bovendien vindt iedereen het leuk.”
Waarschijnlijk had hij die hoge eigen dunk van zichzelf geërfd van zijn vader Christian, die in 1803 de opera Don Giovannio van Mozart opnieuw arrangeerde en er eigen stukken muziek aan toe voegde teneinde het geheel wat ‘interessanter’ te maken.
Hij had zijn leven lang aspiratie om aristocraat te worden en genoot ervan om onder de adel in Londen en Parijs te verblijven. In de jaren dertig van de 19 eeuw lukte het dat vrij goed; hij stond op het toppunt van zijn roem, was steenrijk en getrouwd met een vrouw van adel, een achternicht van graaf d'Estaing die in 1780 het bevel had gevoerd over de Franse marine tegen de Britten en die vervolgens in 1794 werd onthoofd voor zijn steun aan Marie-Antoinette, en een graag geziene gast in de adellijke kringen.
Kalkbrenner wordt beschreven als een ietwat pompeuze, formele, overdreven beleefde, maar toch intelligente, zakelijke en buitengewoon slimme man. Maar hij was ook vaak het onderwerp van scherpe satire van de Duitse dichter Heinrich Heine en Robert Schumann. Schumann vond Kalkbrenner, overigens net als zijn collega’s Henri Herz, Franz Hünten, Alexander Dreyschock en Sigismund Thalberg een alledaagse, platte en goedkope oppervlakkige virtuoos die lege, holle virtuozenmuziek schreef, afgestemd op uiterlijk succes.
Kalkbrenner stierf in 1849 in Enghien-les-Bains aan de gevolgen van cholera, die hij zelf probeerde te behandelen. Hij ligt begraven op het Cimetière de Montmartre in Parijs.
Jeremy Nicholas, Tekstboek Kalkbrenner, Hyperion, 2006
Miep Zijlstra, Friedrich Wilhelm Michael Kalkbrenner, Algemene Muziekencyclopedie, De Haan ISBN 90 228 49368
Theo Willemze, Componistenlexicon, Spectrum 1981, ISBN 90-274-8975-0
Drs. W.C.M. Kloppenburg, Muziek door de eeuwen, deel 3, De Arbeiderspers, 1964
Drs. W.C.M. Kloppenburg, De ontwikkelingsgang van de pianomethoden, 1951
Voorbeelden van partituren: