Félix-Alexandre-Amédée Guilmant (Boulogne-sur-Mer, 12 maart 1837 — Meudon, 29 maart 1911) was een Frans componist en organist.
Zoals bij veel andere componisten bleek zijn begaafdheid op vrij jonge leeftijd. Hij was twaalf toen hij al vlot orgel speelde. Hij studeerde bij
Jacques-Nicolas Lemmens, samen met Charles–Marie Widor en
Eugène Gigout. Tussen 1871 en 1901 was hij een leidende figuur in de Parijse orgelwereld, samen met zijn medestudenten. In 1894 stichtte hij samen met
Vincent d'Indy en
Charles Bordes de Schola Cantorum de Paris, waarvan hij tot 1900 directeur was. Dit instituut gaf een grondige theoretische opleiding, speciaal op het gebied van oude muziek, met de nadruk op polyfonie en zang a capella. Later gaf hij ook les aan het Parijse Conservatoire national supérieur de musique, aan onder meer
Joseph Bonnet,
Marcel Dupré,
Gabriel Dupont,
Henri Mulet en
René Vierne. Diens broer
Louis Vierne was jarenlang zijn assistent. Bekend zijn de orgelsonates; deze worden beschouwd als gelijkwaardig aan de beroemde orgelsymfonieën van Widor. Zijn oeuvre was dan ook zeer geliefd.
Beknopt overzicht van alle bekende opusnummers van Guilmant. Er zijn ook veel composities zonder opusnummer, en ook veel pas na zijn dood gepubliceerde stukken.