Download gratis partituren:
Complete Score PDF 20 MBComplete Score PDF 12 MBCover Page PDF 0 MBComplete Score PDF 27 MB2. Romance. Larghetto PDF 1 MB1. Allegro maestoso PDF 10 MB2. Larghetto PDF 3 MB3. Rondo. Vivace PDF 12 MBPartijen voor:
PianoAlleVioolTrompetTrombonePaukOrkestKlarinetHoornHoboFluitFagotCelloAltvioolAltsaxofoonArrangementen:
Piano Solo:
Complete. (Karl Tausig)Romance (No.2). (Mili Balakirev)Romance (No.2). (Carl Reinecke)Selections. (Lothar Windsperger)Romance (No.2). (Wilhelm Backhaus)Piano + ...
Complete. Piano(2) (Eduard Mertke)Complete. Piano(2) (Rafael Joseffy)Complete. Cello + Contrabas + Piano + Altviool + Viool(2) (Richard Hofmann)Complete. Piano + Orkest (Mili Balakirev)Romance (No.2). Piano + Viool (August Wilhelmj)Complete. Piano(2) (Ignaz Friedman)WikipediaHet pianoconcert op. 11 in e mineur is een compositie van
Frédéric Chopin uit 1830. Chopin schreef ook een concert in f mineur op. 21 (in 1829), dat bekendstaat als
diens tweede concert. Chopin schreef het concert in e mineur evenwel na het concert in f mineur. Maar doordat het eerder werd gepubliceerd, werd het bekend als diens 'eerste concert'.
Het pianoconcert in e-mineur is opgedragen aan
Friedrich Kalkbrenner, een gevierd pianist en componist in Chopins dagen. Het concert beleefde zijn première op 11 oktober 1830 in Warschau, waar Chopin zelf als 20-jarige componist en pianist de solistenrol vertolkte. Het was een van de laatste concerten die Chopin gaf in Polen, voor hij zou vertrekken naar Frankrijk.
Chopin gebruikt de gangbare vroeg-19e-eeuwse orkestbezetting:
Het concert heeft, afgezien van de gangbare orkestrale inleiding, een dun geïnstrumenteerde orkestratie, waarbij de pianosolo welhaast steeds op de voorgrond is en het orkest ondersteunend begeleidt. In het concert ziet men nauwelijks de 'titanenwedijver' of dialoog, zoals in de concerten van
Ludwig van Beethoven, maar veeleer hoort de luisteraar een poëtisch verhalende en virtuoze pianist die gedragen wordt door een secuur begeleidend, dienend orkest. Chopin modelleerde zijn concerten meer naar de werken van Jan Ladislav Dussek en
Johann Nepomuk Hummel, wiens stijl hij goed kende.
Opmerkelijk zijn de niet-standaard modulaties in zowel het eerste als tweede deel, waarbij de klassieke sonatevorm niet strikt wordt gevolgd. In het eerste deel wordt naar de parallelle majeurtoonladder i-I gemoduleerd in plaats van de meer gebruikelijke i-III. In het tweede deel moduleert Chopin van I-V en later in de reprise naar III.
Dit wordt gevolgd door een lieflijker piano tweede thema:
Wat verderop verschijnt een derde thema in E majeur:
Het ademt de sfeer van de nocturnes, mede door de kabbelende rubato begeleidingsfiguren in achtsten in de linkerhand.
Maar al snel zet de piano in met zijn vrolijke E-majeur rondo-thema: