Koor Solo
Koor + ...
Voor beginners
Componisten

Gabriel Pierné

Alle Composities

Composities voor: Koor

#Arrangementen voor: Koor

Arrangementen voor: Koor

Album pour mes petits amis, Op.14 (Album voor mijn vriendjes, Op.14)
Wikipedia
Henri Constant Gabriel Pierné (Metz, 16 augustus 1863 - Ploujean, (Bretagne), 17 juli 1937) was een Franse componist, dirigent en organist.
De beide ouders van Pierné waren musici dus Gabriel kreeg het (muziek)vak met de paplepel ingegoten. Al op jonge leeftijd ging hij naar het Parijse conservatorium, het Conservatoire National Supérieure de Musique, en studeerde bij Lavignac, Antoine Marmontel, Marie Auguste Durand (organist, componist en oprichter van de beroemde muziekuitgeverij Durand & Cie), César Franck en Jules Massenet. Zijn hoofdvakken waren compositie, orgel, harmonie/contrapunt en piano. Bij verschillende colleges zat hij bij Claude Debussy en de Amerikaanse componist Edward MacDowell in de klas.
Pierné behaalde vaak prijzen: toen hij 11 jaar was haalde hij al een prijs voor solfège. Voor orgel, compositie en harmonie/contrapunt behaalde hij een premier prix, een eerste prijs met onderscheiding. Met zijn cantate Edith behaalde hij in 1882 zijn grootste triomf: de prestigieuze Prix de Rome. De prijs gaf hem de gelegenheid vier jaar in Rome te studeren in de Villa Medici op kosten van het comité.
Door zijn verblijf in de Villa Medici raakte hij verrukt van Italië en zijn muziek. In die periode componeerde hij verschillende werken waaronder zijn (enige) pianoconcert en een Fantasie-Ballet voor piano en orkest waarin door een virtuoze uitbundigheid de Italiaanse muziek en cultuur gekenschetst wordt. Volgens hemzelf was zijn verblijf in de Villa de gelukkigste periode van zijn leven.
Uiteindelijk moest hij weer terug naar Frankrijk, naar Parijs. Op 27-jarige leeftijd volgde hij daar in 1890 Cesar Franck op als organist van de Sainte-Clotilde. Hij bleef  bespeler van het beroemde orgel van Aristide Cavaillé-Coll tot 1898. Hoewel hij een uitmuntend organist was en binnen de Parijse orgelschool een markant figuur is, heeft Pierné verhoudingsgewijs bijzonder weinig voor orgel geschreven. Hij is wellicht bekender als componist van symfonisch werk, kamermuziek, mélodies en muziektheater, zoals opéra-comiques, drames lyriques en balletmuziek. Hij componeerde en arrangeerde ook voor harmonieorkest.
Van 1910 tot 1932 was hij dirigent van de Concerts Colonne. In die hoedanigheid groeide zijn reputatie als dirigent en componist en voerde hij verschillende van zichzelf maar ook werken van collegae componisten uit.
In het werk van Pierné is de invloed van Franck en Massenet heel duidelijk te horen.
Zo populair als hij tijdens zijn leven was, zo vergeten is Pierné tegenwoordig. Net als veel andere componisten geboren in de 19 eeuw is zijn werk grotendeels vergeten en wordt er praktisch niets meer van uitgevoerd. Een van de redenen daarvoor is dat zijn muziek niet vernieuwend is geweest maar eerder behoudend, conservatief en oppervlakkig. Hij componeerde naar de smaak van toen, wat ook zijn succes tijdens zijn leven grotendeels verklaart, maar niet over de tijdsdrempel heen.
Pierné heeft veel onderscheidingen gekregen gedurende zijn leven. In 1900 werd hij ridder in het Legioen van Eer en in 1925 lid van de Académie des Beaux-Arts. Ook was hij lid van het comité dat de studies regelt aan het conservatorium. In 1930 trok hij zich terug uit het openbare leven.
Hij overleed op 17 juli 1937 in zijn buitenhuis ‘Ploujean’ bij Morlaix, Bretagne.